Lisa Emmens heeft haar proefschrift “novel insights in urinary and plasma biomarkers in heart failure” met genoegen verdedigd

Op 29 september 2021 heeft Lisa Emmens met succes haar proefschrift “novel insights in urinary and plasma biomarkers in heart failure” verdedigd in het Academie gebouw te Groningen. Zij wisselde van gedachten met de oppositie over haar onderzoek tot het hora finita in het bijzijn van haar paranimfen Sebastiaan Dulfer and Stan Benjamens. Naast het behalen van haar doctoraat werd haar verdediging die dag tevens “met genoegen” bekroond door de commissie.

Supervisoren: Prof. dr. Adriaan Voors, prof. dr. Rudolf de Boer, dr. Jozine ter Maaten.

Opponents: prof. dr. Jukema, prof. dr. Lam, prof. dr. Gansevoort, dr. Silljé en dr. Westenbrink

Momenteel is Lisa werkzaam als post-doc onder begeleiding van prof. Dr. Adriaan Voors, waarbij ze tevens diverse studenten superviseert in het doen van onderzoek.

Een samenvatting van het proefschrift:

Hoewel er de afgelopen jaren vooruitgang is geboekt, is de prognose voor patiënten met hartfalen nog steeds slecht. Voor een vorm van hartfalen met een behouden pompfunctie zijn de behandelopties bovendien beperkt. Eén van de redenen hiervoor is dat hartfalen wordt veroorzaakt door een complexe interactie aan genetische, hormonale en biochemische verstoringen. Om goede behandelingen te vinden moeten wetenschappers deze verstoringen eerst beter in kaart brengen. In dit proefschrift onderzocht Emmens daarom verschillende biomarkers die ons nieuwe inzichten zouden kunnen verschaffen in deze verstoringen.

Nierfunctie is belangrijk bij patiënten met hartfalen en Emmens vond onder andere dat kidney injury molecule-1, de eerste biomarker die ze bekeek, niet geschikt bleek om een goed beeld van de nierfunctie te geven. Het molecuul proenkelfaline was wel een geschikte marker, maar helaas heeft deze stof geen relatie met de kans dat een patiënt in de toekomst hartfalen ontwikkelt.

Verder bestudeerde Emmens of verslechterende nierfunctie altijd een slecht teken is bij patiënten met acuut hartfalen. Ze kwam tot de conclusie dat dit niet altijd een slecht teken is, zolang de patiënt maar goed reageert op de behandeling. Ten slotte liet zij zien dat de proteïne inhoud en de functie van HDL, het “goede cholesterol”, een rol zou kunnen spelen in hartfalen. Met dit onderzoek hoopt Emmens een bijdrage te kunnen leveren aan de kennis rondom hartfalen en hopelijk in de toekomst de behandeling te verbeteren.